Jest wiele samochodów, które zapierają dech w piersiach, jednak Aston Martin DB5 stanowi wśród nich absolutną czołówkę. Uznawany przez wielu za najsławniejszy samochód świata, od pięciu dekad jest absolutną ikoną brytyjskiej motoryzacji.

Ponadczasowość DB5 jest tak niezwykła, że James Bond wcale nie odstawia go na boczne tory również w nowych filmach. Pojawienie się samochodu w „Skyfall” sprawiło, że ponownie stał się on przedmiotem debaty o pięknie brytyjskiej motoryzacji.

Nadwozie

Aston Martin DB5 to samochód, którego nadwozie zostało zaprojektowane przez legendarną włoską firmę Carrozzeria Touring Superleggera. Odpowiada ona również za nadwozia wielu innych wielkich marek, takich jak Ferrari, Maserati czy Lamborghini.

Seria DB wzięła swoją nazwę od inicjałów ówczesnego dyrektora zarządzającego – Sir Davida Browna. W latach sześćdziesiątych, nowy Aston Martin DB5 kosztował w salonie 4175 GBP. Dzisiaj, nawet pomijając inflację, jego cena „nieznacznie” wzrosła i  zaczyna się od około 500.000 GBP. Wszystko to dzięki „lokowaniu produktu” (które w latach sześćdziesiątych pewnie nie było tak nazywane) w filmach o sławnym agencie 007.

Podobno firma Aston Martin, borykająca się wówczas z problemami finansowymi początkowo nie była zainteresowana współpracą z producentami filmów o agencie 007, ale ostatecznie to właśnie dzięki tej kolaboracji sytuacja ekonomiczna brytyjskiej legendy motoryzacji zmieniła się. Aston Martin DB5 od razu stał się wielkim hitem, a produkcją samochodu interesowała się nawet rodzina królewska.

Co pod maską?

Aston Martin DB5 napędzany jest czterolitrowym silnikiem, który z mocą 282 koni rozpędza ten półtoratonowy samochód do 100 km/h w 8s, aby w końcu osiągnąć maksymalną prędkość 230 km/h.

Wnętrze

Wnętrze Astona Martina DB5 to ucieleśnienie brytyjskości. Jest dostojne i luksusowe, ale pozbawione wylewności i przepychu. Charakteryzuje je piękna skóra, drewno i chromowane obręcze zegarów na kokpicie. Samochód jest czteroosobowy. Jego wyposażenie uwzględniało elektryczne szyby, regulowane ustawienie siedzeń, a w niektórych wersjach nawet klimatyzację.

DB w służbie Jej Królewskiej Mości

Pierwotnie w wersji książkowej powieści Iana Fleminga, James Bond jeździł Astonem Martinem DB Mark III. Jednak kiedy w 1964 roku powstawał trzeci z kolei film o Bondzie – „Goldfinger”, w którym marka miała zadebiutować, jego twórcy podjęli decyzję o posadzeniu agenta za kółkiem najnowszego modelu marki.

DB5 podbił wtedy serca tak wielu widzów, że stał się on symbolem agenta 007 porównywalnym z Walterem PPK i wstrząśniętym Martini.

Aston Martin DB5 pojawił się także w kolejnym odcinku przygód agenta 007 „Thunderball”, gdzie objawił się widzom w wersji doposażonej w sporą ilość broni. Miał obrotowe tablice rejestracyjne zmieniające się na życzenie kierowcy, kuloodporny ekran z tyłu auta, katapultę w siedzeniu pasażera, karabiny maszynowe, rozpylacz oleju utrudniający pościg, radar (!!!) oraz wydłużane ośki, które rozcinały opony przeciwnikom agenta.

Oryginalny Aston Martin

Następny powrót Astona Martina DB5 miał miejsce dopiero w filmie „GoldenEye”, gdzie odbył się spektakularny pościg tego auta z Ferrari F355.

W roku 2012 DB5 powrócił – tym razem prowadzony twardą ręką Daniela Craiga w filmie „Skyfall”, udowadniając swoją ponadczasowość niemal pięćdziesiąt lat po swoim debiucie.

W „Skyfall”, w którym Aston Martin DB5 miał być kompletnie zniszczony, konieczne było wykonanie repliki samochodu. Pokryto ją 24 karatowym złotem, co pozwoliło na stworzenie trójwymiarowego modelu pojazdu do sceny zniszczenia samochodu.

Aston Martin DB5 Shooting Brake

Właściciel firmy Aston Martin, David Brown, słynął z zamiłowania do myślistwa i gry w golfa. Ponieważ jego serce podbił także DB5, postanowił połączyć wszystkie swoje zamiłowania i zamówił Astona Martina DB5 w wersji  Shooting Brake, która pozwalała mu korzystać z samochodu o sportowym zacięciu, kiedy jechał na polowanie razem z psami lub ze sprzętem do golfa. Problem powstał jednak w momencie, kiedy klienci firmy zobaczyli auto dyrektora i chcieli takie samo. Przeróbkami zajęła się firma Harold Radford (Coachbuilders) Ltd. Łącznie wyprodukowano 12 DB5 w wersji Shooting Brake, co czyni z tego samochodu najrzadszą wersję Astona Martina DB5 na świecie.

I jeszcze jedno – Aston Martin DB5 został uznany za najwolniejszy samochód testowany na torze programu Top Gear … ale czy kogoś to obchodzi? :)

A co Ty myślisz o DB5? Czy podzielasz opinię, że to jeden z najpiękniejszych samochodów świata?

Zapisz

Liczba opcji ubraniowych, przed którą staje pan młody idąc do ślubu, jest stosunkowo niewielka w porównaniu z tym, jak bardzo można wciągnąć się w wir różnorodności wśród sukni ślubnych. Mimo to, większość nadużyć w sferze ubrań ślubnych kobietom uchodzi na sucho, podczas gdy mężczyźni niezwykle często kompromitują się na ślubnym kobiercu. W poniższym artykule przeanalizujemy, dlaczego tak jest.

Oczywiście pierwszą rzeczą, o której myśli każdy mężczyzna planujący ślub, jest ubranie. Są cztery główne typy męskich ubrań ślubnych, które jednak zależą od okoliczności ceremonii i wymuszają wybór odpowiednich dodatków takich jak buty, koszula czy krawat lub muszka.

Garnitur

Najpowszechniejszym ubraniem ślubnym jest bez wątpienia garnitur, który podczas ślubu nosi większość mężczyzn. Niewiele osób wie, że kolor czarny jest zarezerwowany dla okazji wieczorowych, zatem czarny garnitur noszony na ceremonii zaślubin jest ubraniowym błędem. Najlepsze kolory dla garnituru ślubnego to granatowy lub grafitowy.

Wybierając garnitur ślubny, najlepiej postawić na jego uniwersalność. Jeśli pan młody jest osobą, która nie nosi często ubrań formalnych, należy wziąć pod uwagę garnitur o prostym i nienachalnym kroju np. granatowy garnitur jednorzędowy na dwa guziki. Opcjonalnie można wziąć pod uwagę kamizelkę, która pozwoli podnieść charakter formalny ubioru, a oprócz tego umożliwi zdjęcie marynarki podczas zabaw weselnych bez konieczności obnażania się przed zebranymi gośćmi do koszuli, która jest przecież elementem bielizny.

Najważniejszym aspektem takiego garnituru ślubnego jest jego uniwersalność. W dzień ślubu, oprawiony odpowiednimi dodatkami może być formalny, ale już na poprawinach, z popielatymi spodniami i błękitną koszulą marynarka z garnituru ślubnego może być doskonałą bazą pięknego zestawu koordynowanego o casualowym wydźwięku (marynarka i spodnie w innym kolorze).

Garnitur ślubny – czego należy się obawiać? 

• garnitur o źle dobranym rozmiarze,
• garnitur z poliestru (np. srebrny lub beżowy) z metalicznym połyskiem (najczęściej do kupienia w cenie 300-600 złotych za komplet),
• garnitur w formie odbiegającej od klasycznej (cztery lub więcej guzików, brak wyłogów lub klap, bliżej nieokreślony krój krzyżujący elementy garnituru i żakietu/smokingu).

Żakiet

Żakiet tj. jaskółka, to wspaniałe ubranie formalne, noszone podczas ważnych ceremonii dziennych. Można powiedzieć, że żakiet to dzienny odpowiednik fraka. Żakiet składa się z marynarki żakietowej (która z tyłu kończy się na wysokości kolan), kamizelki, koszuli na spinki, krawata, sztuczkowych spodni oraz czarnych formalnych butów. Żakiet to odpowiednie ubranie ślubne, jednak nadaje się do noszenia wyłącznie w dzień, zatem przed weselem konieczna będzie zmiana ubrań na takie, które są stosowne wieczorem (garnitur, smoking lub frak).

Żakiet jest ubraniem na tyle wysublimowanym, że powinien być uszyty przez krawca z odpowiedniej jakości tkanin. Próba „szarpnięcia się” na żakiet sklepowy zwykle kończy się strasznym niepowodzeniem i kompromitacją.

Żakiet – czego należy się obawiać?

• futurystyczny krój,
• poliestrowe tkaniny,
• brak kamizelki.

Smoking

Smoking to klasyczne ubranie wieczorowe, które określa się angielskim zwrotem „black tie”, który odnosi się nie tylko do konieczności noszenia czarnej muszki, ale także do odpowiedniego kroju ubrania.

Ponieważ smoking to ubranie, które trudno opisać w kilku słowach, najlepiej posłużyć się krótką formą myślników.

Oto cechy marynarki smokingowej:

• jest jedno lub dwurzędowa,
• jej wyłogi pokryte są wyraźnie kontrastującym na tle marynarki jedwabiem,
• smoking jednorzędowy ma klapę szalową lub frakową,
• smoking dwurzędowy ma wyłącznie klapę frakową,
• marynarka smokingowa ma dwa rozcięcia lub nie ma ich wcale,
• kieszenie są pasplowane (nie mają patek).

Smoking może być noszony z kamizelką, ale dalece częściej widuje się go z jedwabnym pasem smokingowym, który okrywa biodra. Spodnie smokingowe mają jeden lampas wzdłuż zewnętrznej strony nogawki, który wykonany jest z tego samego jedwabiu, z którego wykonano klapy marynarki.

Smoking – czego należy się obawiać?

•  marynarka z otwartą klapą,
•  marynarka z patkami w kieszeniach,
•  marynarka z jednym rozcięciem,
•  brak pasa smokingowego lub kamizelki w zestawie,
•  poliestrowe tkaniny.

Smoking to ubranie bardzo kunsztowne i tylko nieliczne firmy na świecie są w stanie wykonać je poprawnie. Zakup gotowego smokingu w Polsce odradzamy.

Frak

Frak to najbardziej formalne z ubrań cywilnych. Okazje, podczas których należy go nosić, określa się w języku angielskim sformułowaniem „white tie”, które oczywiście przekłada się na fakt, że nosi się z nim wyłącznie białą muszkę.

Frak składa się z marynarki frakowej, która ma wyłogi pokryte jedwabiem, podobnie jak marynarka smokingowa, oraz jest wyraźnie odcięta i dopiero z tyłu wydłuża się w jaskółczy ogon (inaczej niż w żakiecie!). Do fraka zawsze nosi się białą kamizelkę oraz czarne spodnie z dwoma jedwabnymi lampasami. Biała kamizelka nigdy nie powinna wystawać spod marynarki frakowej.

Powszechnie mówi się o nim, że „dobrze leży dopiero w trzecim pokoleniu” co znaczy, że bez tradycji jego noszenia w rodzinie, frak nie może wyglądać dobrze. Na szczęście dzisiaj dość łatwy jest już dostęp do źródeł pouczających, jak uszyć prawidłowy frak. Jest to jednak wymagający proces  i podejmując się go, należy robić to wyłącznie oddając się w ręce dobrego krawca.

Frak – czego należy się obawiać?

• kamizelka frakowa wystająca poniżej marynarki,
• frak poliestrowy,
• frak z marynarką nie przylegającą dokładnie wokół korpusu,
• spodnie bez dwóch lampasów,
• czarna muszka, która noszona z frakiem oznacza kelnera.

Koszula

Oczywistym jest, że koszula ślubna musi być biała i powinna mieć formalne mankiety na spinki. Jej pozostałe cechy mogą jednak znacząco się różnić, ponieważ rodzaj koszuli ślubnej zależy w dużej mierze od ubrania, które wybierze pan młody.

Koszula do garnituru

Biała koszula z wykładanym kołnierzykiem, podwójnym mankietem na spinki oraz krytą pliską w przypadku muszki i odkrytą plisą w przypadku krawata.

Koszula do żakietu

Biała koszula z wykładanym kołnierzykiem, podwójnym mankietem na spinki i gładką plisą, ponieważ żakiet noszony jest zawsze z krawatem.

Koszula do smokingu

Biała koszula z wykładanym kołnierzykiem, podwójnym mankietem na spinki i krytą plisą, ponieważ smoking noszony jest z muszką. Opcjonalnie można założyć koszulę frakową opisaną niżej.

Koszula do fraka

Biała koszula z kołnierzykiem ze stójką, pojedynczym mankietem oraz usztywnianym gorsem z dziurkami na guziki jubilerskie.

Koszula ślubna – czego należy się obawiać?

• mankiety z guzikami,
• koszula w kolorze innym niż biały (np. dopasowana do koloru sukni panny młodej – kardynalny błąd),
• koszula z kołnierzem typu button-down (kołnierz sportowy),
• koszula z tkaniny innej niż bawełna.

Buty

W zasadzie do wszystkich rodzajów ubrania ślubnego możliwe jest założenie tylko jednego rodzaju butów, którym są wiedenki, nazywane także oxfordami.

Buty te cechuje zamknięta przyszwa i niewielka liczba ściegów na cholewce, co czyni je formalnymi. Wyróżnić można dwa główne rodzaje wiedenek: z nakładanym noskiem i bardziej formalne – bez nakładanego noska.

Buty – czego należy się obawiać?

• buty w kolorze innym niż czarny,
• buty wykonane z tworzyw sztucznych,
• buty na klejonej gumowej podeszwie,
• buty o kroju innym niż wiedenki.

Dodatki

Dowolne ubranie ślubne może zostać uświetnione zestawem dodatków.

Krawat

W przypadku krawata i żakietu powinien być to krawat stonowany i bez wzorów. Krawat najlepiej zawiązać na węzeł „four in hand”.

Muszka

W przypadku smokingu i fraka ozdobą noszoną pod szyją jest odpowiednio czarna i biała muszka.

Spinki do mankietów

Jest to dodatek obowiązkowy przy koszulach z mankietami na spinki. Formalne spinki powinny być stonowane i niezbyt obfite w formie. Mogą być całe srebrne lub zdobione np. masą perłową, onyksem lub bardziej szlachetnym materiałem, który jednak nie powinien być krzykliwy.

Zegarek

Choć szczęśliwi czasu nie liczą, pan młody może także zdecydować się na zegarek, który powinien być prosty w formie i mieć możliwie cienką kopertę, która z łatwością schowa się pod mankiet koszuli.

Kwiat w butonierce

Dowolne ubranie ślubne będzie wyglądać przepięknie z kwiatem w butonierce. Wbrew powszechnemu przekonaniu, butonierka to nie kieszonka na piersi marynarki ani chusteczka, którą się do niej wkłada, ale dziurka w klapie marynarki. Najlepszym kwiatem do butonierki podczas ślubu jest biały goździk.

Powyższy poradnik ślubny jest kompleksowy, a informacje w nim zawarte są rzetelne. Nie sposób jednak na łamach jednego artykułu zawrzeć wszystkich szczegółowych informacji dot. ubrań ślubnych. Osoby zainteresowane poszerzeniem swojej wiedzy odsyłamy do artykułów Tomasza Milera – właściciela pracowni Miler Bespoke Tailoring, który w sposób szczegółowy opisał ubrania ślubne na swoim blogu w następujących artykułach: żakiet, smoking, frak, koszula ślubna, buty ślubne.

Zapisz

Już od kilkudziesięciu lat hamburger jest symbolem jedzenia typu fast-food. Jego popularność nie słabnie od początku lat 90., kiedy to w pierwszych sieciowych restauracjach fast-food w Polsce setki ludzi ustawiały się w kolejce, aby poczuć powiew zachodu i spróbować słynnego amerykańskiego jedzenia. Dziś hamburgery są na wyciągnięcie ręki, ale zwyczajna, poprzecznie przekrojona bułka z kotletem, pomidorem, keczupem i majonezem, zawinięta w szeleszczący papier, czasy świetności ma już dawno za sobą. W dzisiejszych czasach ludzie oczekują od jedzenia czegoś więcej, zwracają większą uwagę na to, co jedzą, cenią sobie jakość. Polskie ulice opanowała burgeromania, a święcący triumfy burger w zdecydowanie bardziej ekskluzywnej wersji zawitał do menu wielu poważanych restauracji.

Odrobina historii

fot. Gentleman’ s Choice

Nazwa „hamburger”, co zapewne zdziwi wiele osób, nie ma nic wspólnego z angielskim słowem „ham”, czyli szynka. Hamburger wywodzi się od kotleta po hambursku, który przygotowywany był z siekanej wołowiny. Krąży wiele teorii dotyczących powstania hamburgera. Dziś kojarzy się nam on głównie z USA, jednak według jednej z najpopularniejszych teorii hamburger stał się popularny w Ameryce dzięki niemieckim imigrantom, którzy bułki z wołowym kotletem wozili jako prowiant. Inni z kolei przypisują go teksańskiemu garncarzowi Fletcherowi Davisowi, który podobno w 1904 roku w swojej restauracji podawał kotlet z dodatkami na pieczonym chlebie. Jeszcze inna teoria głosi, że przysmak wymyśliło amerykańskie rodzeństwo Menches. Według niej, bracia bułką z kotletem zastąpili zwyczajną pieczeń wołową podczas jarmarku odbywającego się w mieście Hamburg, nieopodal Buffalo.

fot. Gentleman’ s Choice

Opinie na temat pochodzenia hamburgerów mogą być różne, ale niezmiennie zadziwiający pozostaje fenomen bułki z grillowanym kawałkiem mięsa i rozmaitymi dodatkami. Mimo upływu ponad stu lat popularność hamburgera nie spada. Wprost przeciwnie!

Burger w USA

Niezależnie od faktycznego pochodzenia hamburgera, bezdyskusyjnie ikoną uczyniła go kultura amerykańska, w której jest on symbolem zadowolenia i przyjemnie spędzonego czasu. Wystarczy spojrzeć na poniższą mapę sieci McDonald’s w USA – komentarz jest zbędny.

Amerykanie lubują się w burgerach i zjadają je z zachwytem, bez podziału na warstwy społeczne. To, że burgery jedzą wszyscy Amerykanie, nie oznacza wcale, że nie zwracają uwagi na jakość. Co zaskakujące, McDonald’s w USA pierwszy raz od dawna odnotowuje spadki w sprzedaży. Wszystko przez trend tzw. „better burgers” czyli hamburgerów podnoszonych do rangi dania restauracyjnego. Trend ten obecny jest już także w Polsce.

Dziś wyznacznikiem jakości hamburgera jest miejsce, w którym go kupimy. Jeśli wybierzemy się do popularnej sieciowej restauracji typu fast-food, zapłacimy za niego nie więcej niż 10 złotych.  W zamian otrzymamy nadmuchaną i pozbawioną smaku bułkę i zgniecionego w środku kotleta, który z najlepszymi wyżynami smakowymi wołowiny ma niewiele wspólnego. Do tego keczup i ewentualnie dla smaku plasterek pomidora, ogórka i cebulki. Porcja wystarczy na kilka kęsów, a uczucie sytości po zjedzeniu jest bardzo kwestionowane.

fot. Gentleman’ s Choice

Jeżeli jednak chcemy zjeść dobrego burgera z prawdziwego zdarzenia, zdecydowanie lepiej udać się do burgerowni, które w polskich miastach wyrastają jak grzyby po deszczu. W szanującej się burgerowni kupujący może zdecydować nie tylko o stopniu wysmażenia mięsa, ale także o rodzaju pieczywa i dodatków. Do wyboru dostępna powinna być także cała selekcja sosów. Oczywiście, wzrost jakości oznacza także wzrost ceny i za takiego „ulicznego” burgera zapłacimy już około 15-20 złotych.

Burger na salonach

fot. Gentleman’ s Choice

Jeszcze niedawno burger utożsamiany był z wielką bułką jedzoną w pośpiechu pod barem szybkiej obsługi lub na kolanach w samochodzie. Dziś gości na salonach, pojawia się w menu najbardziej ekskluzywnych restauracji. W prestiżowych restauracjach zamówić można burgery „artezjańskie”, w których wykwintność dodatków i jakość wołowiny zadowoli najbardziej wymagających. Takie burgery zawierają od 150 do 180 gramów mięsa, co czyni je daniem restauracyjnym.

fot. Gentleman’ s Choice

Są to najwyższej klasy burgery, do których dodatki dobierane są przez utytułowanych szefów kuchni. Wybór ogranicza w zasadzie wyłącznie wyobraźnia kucharza, nierzadko zdarzają się burgery z dodatkami jagnięciny, mięsa z kaczki, jelenia lub nawet z dodatkiem mięsa z tuńczyka. Oczywiście, za burgera w takiej restauracji trzeba odpowiednio więcej zapłacić, ale wrażenia smakowe są zapewne warte tej ceny, a kwota ta z reguły i tak nie przekracza 30 złotych.

fot. Gentleman’ s Choice

fot. Sheraton Polska

fot. Sheraton Polska

Burger i sztućce? 

Przejście burgerów do restauracji oznacza także nadanie im pewnego nienaturalnego kontekstu. W końcu burger u swych podstaw jest kanapką i nienaturalnie jest jeść go sztućcami. Z drugiej strony, jedzenie rękoma w poważnej restauracji również wydaje się nie na miejscu. Najlepsze rozwiązanie to serwetka, która pomoże „objąć” burgera od dołu i zjeść go w sposób kulturalny i bezpieczny dla naszych ubrań. Jak widać powiedzenie „bułkę przez bibułkę” nie zawsze musi mieć wydźwięk pejoratywny.

fot. Gentleman’ s Choice

Problem jednak może pojawić się kiedy burger jest naprawdę duży, np. taki jak ten na poniższym zdjęciu, w którym sam kotlet ma pół kilograma.

fot. Gentleman’ s Choice

Oczywiście tego typu burger przewidziany jest dla więcej niż jednej osoby i przed spożyciem należy go pokroić.

fot. Gentleman’ s Choice

fot. Gentleman’ s Choice

Co Wy myślicie o burgerach? Macie swoje ulubione lokale?

Post powstał we współpracy z marką Sheraton w ramach akcji Jack & Burger- Świat Burgerów

O Gentleman’s Choice:

Jesteśmy bardzo młodym portalem, który publikuje treści o wysokiej wartości merytorycznej z wieloma autorskimi zdjęciami. Zależy nam na dalszym rozwoju i profesjonalizacji, które jednak zależą od liczby odbiorców, do której docieramy. Jeśli podobał Ci się ten artykuł, daj nam lajka i/lub udostępnij go na FB lub w innych mediach społecznościowych! Nic nie tracisz, a nasza wiedza może przydać się komuś z Twoich znajomych! 

Zapisz