Przyjaźń zawiązywana w dzieciństwie jest bardzo mocna i intensywna, ale zwykle nietrwała. W dorosłym życiu, jeżeli ciągle mamy kontakt ze znajomymi z dawnych lat, możemy uznać się za szczęściarzy. Czasem jednak, przywiązanie do „kumpli z podwórka” może mieć opłakane skutki. Przekonał się o tym John Connolly, który ochraniając swojego dawnego przyjaciela zaprzepaścił karierę i wywołał jedną z największych afer w historii FBI.

James „Whitey” Bulger (Johnny Depp) jest szefem irlandzkiego gangu, który kontroluje południową dzielnicę Bostonu. Bezwzględny i brutalny przestępca bez żadnych skrupułów pozbywa się nielojalnych współpracowników i sukcesywnie eliminuje przeciwników, którzy staną mu na drodze. Z drugiej strony służy pomocą swoim sąsiadom i dba o rodzinę, dzięki czemu jest uznawany za lokalnego bohatera w irlandzkiej dzielnicy Bostonu. Jedną z osób, dla których Bulger zawsze był wzorem i przyjacielem jest John Connolly (Joel Edgerton). Jednak Connolly jest również agentem FBI, który ma za zadanie rozpracować włoską mafię, której wpływy sięgają na terytorium Whitey’a. Agent federalny postanawia za jednym zamachem uporać się z zadaniem i pomóc swojemu dawnemu przyjacielowi – namawia gangstera, by ten został ich informatorem w zamian za nietykalność. Układ, który miał przynieść korzyści obu stronom, zaczyna przysparzać coraz więcej problemów Connolly’emu, ponieważ gangster niechętnie dzieli się informacjami i nie przestrzega zasad, które gwarantują mu nietykalność. Gdy przełożeni Johna postanawiają zakończyć współpracę z Whitey’em, ten pomaga zdobyć im dowody, dzięki którym zostaje skazany szef włoskiej mafii. Za sukces operacji odpowiedzialny jest Connolly i z dnia na dzień staje się gwiazdą FBI. Bulger, pozbywszy się konkurencji, bez przeszkód może rozwijać swoje przestępcze imperium, a nietykalność zapewniona mu przez agencję sprawia, że jego działania są jeszcze bardziej brutalne. To Whitey dyktuje warunki Connoly’emu, a ten za wszelką cenę chroni go przed wymiarem sprawiedliwości.

Pakt z diabłem miał być dla Deppa okazją do zerwania z wizerunkiem Jacka Sparrowa i oczywiście jest to rola całkowicie odmienna od tej z Piratów z Karaibów, ale czy przełomowa? Raczej nie. Depp zagrał bardzo solidnie i przekonywująco – starał się oddać wszystkie niuanse skomplikowanej psychiki Whitey’a. Z jednej strony, jest kochającym ojcem i synem, z drugiej bez mrugnięcia okiem morduje dawnego kolegę tylko dla tego, że ten po kilku piwach zaczął mu się stawiać. Jednak postać Bulgera ma za mało głębi – nie wiem nic o jego historii czy o o tym jakie interesy prowadzi. Nie można tu winić samego aktora, a raczej reżysera, który wiele wątków po prostu pominął, albo słabo rozbudował. Tak jest w przypadku wątku partnerki Whitey’a – Lindsey Cyr, w rolę której wcieliła się Dakota Johnson. Postać mimo, że ciekawa i dobrze zagrana, znika bezpowrotnie gdzieś w połowie filmu. Ogólnie gra aktorska w Pakcie z diabłem jest bardzo równa i nie ma tu do czego się przyczepić, ale wszystkie postacie podobnie jak Bulger są jednowymiarowe i dosyć bezbarwne.

Do reżysera można mieć więcej zarzutów niż tylko o niedopracowane postacie. Film opowiada historię jednej z największych afer w USA, w której brał udział przestępca uważany na równi z Osamą Bin Ladenem, za jednego z najbardziej niebezpiecznych ludzi na ziemi.. Taki temat wydaje się samograjem skazanym na sukces, do tego świetna obsada (która wywiązała się z zadania). To nie mogło się nie udać! Zabrakło jednej ważnej rzeczy –  wizji reżysera. Scott Cooper po kolei pokazuje najważniejsze wydarzenia z życia Bulgera, ale robi to od niechcenia, bez większego zaangażowania i pomysłu. Po prostu odchacza kolejne momenty z życiorysu Whitey’a, które musiały znaleźć się w filmie. To trochę za mało jak na film tego formatu. Cooper jest tu tylko rzemieślnikiem, a oczekiwaliśmy artysty. Filmy takie jak Chłopcy z ferajny, czy Blow (Depp w podobnej roli), jeszcze mocniej uświadamiają nas, że Pakt z diabłem to średnia półka.

Jeżeli spodziewamy się wartkiej akcji i historii opowiedzianej w fascynujący sposób, to niestety na seansie możemy się zawieść. Pakt z diabłem nie jest najlepszą propozycją na weekendowe wyjście do kina, i z seansem lepiej poczekać, aż ta produkcja ukaże się na DVD. Niestety świetny potencjał został zmarnowany i nie pomogła tu nawet ucharakteryzowany nie do poznania Johnny Depp.

Nasza ocena:

Autor: Mateusz Stachura

Dzisiaj przedstawię Państwu trochę inną stronę motoryzacji na Gentleman’s Choice. Dwukołową odmianę motopasji. Mowa oczywiście o motocyklu i to nie byle jakim. Zaczynamy od razu z górnej półki, od BMW. Jeśli ktoś jest nieświadomy faktu, że BMW to również firma produkująca motocykle, może się poczuć lekko zaskoczony dzisiejszym artykułem. Na pierwszy ogień wybrałem model ze znalezionego katalogu marki wprost z 1970 roku – siermiężną, stalową i klasyczną konstrukcję praktycznie bez grama plastiku i kompozytów.

Posiadaczy motocykli ze “śmigłem” na baku, zwłaszcza tych zabytkowych, często określa się jako “nudnych” motocyklistów. Utarła się opinia, że tymi jednośladami jeżdżą starsi, mało rozrywkowi i poukładani mężczyźni. Jest w niej trochę prawdy, patrząc na osoby które kupują modele BMW Motorrad z XX wieku, jednak abstrahując od wieku owych Panów, są to gentlemani z krwi i kości. Zupełnie odwrotnie niż w przypadku samochodów BMW, gdzie stereotyp właściciela jest skrajnie odmienny. Motocykle BMW XX wieku emanują z siebie bowiem pewną dozą nostalgii i dojrzałości, dlatego tak dobrze pasuje do nich wizja starszego, dojrzałego jegomościa za kierownicą.

Na motocykl, jak wiadomo, jedynym słusznym nakryciem głowy jest kask, natomiast gdy już z niego zsiądziemy…

Co więc powoduje wspomnianą dozę dojrzałości i racjonalności w BMW R60/5 z lat 70? To jego konstrukcja. BMW korzysta z, niespotykanego w motocyklach (ale znanego np. ze słynnego Subaru Impreza), silnika o przeciwległych cylindrach – bokser. W R60/5 zastosowano właśnie 2 cylindrowy silnik tego typu, pracujący w cyklu 4 suwów, klasycznie chłodzony powietrzem, o pojemności 599 cm3. Takie rozwiązania pozwoliły uzyskać moc 40 KM, które dziś na nikim nie robią wrażenia, jednak niezwykłość tego silnika można odczuć również w charakterystyce jego pracy i dźwięku, który ciężko opisać słowami.

Jednak nie tylko pod względem silnika BMW wyróżnia się na tle konkurencji. Kolejną charakterystyczną cechą produktów motocyklowego oddziału marki z Bawarii jest przeniesienie napędu, realizowane poprzez wał kardana. Rozwiązanie wręcz genialne – proste, praktycznie bezobsługowe i o wiele bardziej wytrzymałe niż klasyczny łańcuch i zębatki. Dlaczego więc każdy motocykl na świecie nie korzysta z tego rozwiązania? Odpowiedź jest prosta – jest ono droższe w wykonaniu niż klasyczne rozwiązanie łańcuchowe oraz przez swoją bezobsługowość i trwałość nie przynosi producentowi zysków podczas serwisu eksploatacyjnego motocykla.

R60 wyposażono w czteroprzełożeniową skrzynię biegów. Właściciele tego motocykla często wskazywali na głośną pracę tego mechanizmu, jednak nie jest to jego wada. Ten typ po prostu tak ma. Charakterystyczny dźwięk zmiany biegów w R60 dodaje kolejnego smaczku podróżowaniu tym jednośladem. Za zatrzymywanie motocykla odpowiadają dwa hamulce bębnowe – typowe rozwiązanie z tamtych lat, które dziś nie powala swoją skutecznością. W zawieszeniu BMW zastosowało sprawdzone rozwiązania, klasyczny teleskop z tłumieniem olejowym z przodu, a o prowadzenie tylnego koła dba wahacz, wsparty dwoma elementami resorująco-tłumiącymi.

Stylistyka R60 wpisuje się idealnie w kanon klasycznych motocykli z lat 70. Charakteru nadają jej smaczki w postaci szprychowych kół czy chromowanych elementów. Klasyczną bryłę uzupełnia zbiornik paliwa, o kształcie i malowaniu typowym dla motocykli BMW. Ważnym elementem stylistycznym tego motocykla jest również… silnik. Wypełnia on w elegancki sposób środek ramy motocykla i nadaje mu spójność, oraz poprzez wystające na boki cylindry optycznie go poszerza i sprawia bardziej masywnym.

Po przejażdżce (pamiętajcie, nigdy przed!) warto zatracić się w smaku wyjątkowej whisky…

Niezwykły alkohol wymaga jednak odpowiedniej oprawy, gdy jest już poza butelką. Miler Spirits&Style stworzyło limitowaną serię ręcznie wydmuchiwanych kieliszków, o niespotykanej jakości. Kieliszki są owocem długoletniego doświadczenia w profesjonalnym degustowaniu whisky i miłości do tego szlachetnego trunku – łączą one piękno i walory praktyczne które pozwolą nam jeszcze lepiej zatracić się w złożoności tego bursztynowego alkoholu. Po więcej szczegółowych informacji zapraszamy tutaj.

BMW R60/5 odznaczało się wysoką trwałością, którą zawdzięcza jakości materiałów i wykonania, dlatego chętnie używane było przez służby mundurowe Europy Zachodniej. Motocykl był produkowany w latach 1969 – 1973. Przez 4 lata produkcji z taśmy zjechało 22 721 sztuk R60/5, a do dziś zachowała się jedynie niewielka część egzemplarzy.

Jeśli ktoś szuka eleganckiego i niesztampowego motocykla to R60/5 jest idealną propozycją. Kunszt i jakość inżynierów BMW w połączeniu z nietypowymi dla konkurencji, ale sprawdzonymi przez Bawarczyków rozwiązaniami, dały niepodrabialne połączenie z niezwykłym charakterem, stylem i ponadczasową elegancją. W skrócie – BMW stworzyło propozycję wręcz idealnego motocykla dla współczesnego, dostojnego gentlemana niezależnie od jego wieku.

Autor: Adrian Walkiewicz

Gry komputerowe w ciągu dekady przeszły ogromną transformację. To, co kiedyś uważano za niezbyt wymagającą rozrywkę i marnowanie czasu, dzisiaj świeci triumfy i przyciąga coraz więcej fanów, i to nie tylko tych najmłodszych. Nikogo już nie dziwi widok dorosłego mężczyzny z padem w ręku, który spędza kilka godzin wpatrzony w ekran. Zresztą bardzo często w gry grają też Panie i to nie tylko po to, by dotrzymać towarzystwa swemu partnerowi, ale również dlatego, że ta forma rozrywki sprawia im autentyczną frajdę. Ale gry elektroniczne to nie tylko zabawa, lecz też wielkie pieniądze –  zarówno dla producentów jak i profesjonalnych graczy. Tak, godziny spędzone przed komputerem mogą przełożyć się na realne pieniądze. I to nie małe! Nagrody w międzynarodowych konkursach to setki tysięcy, a nawet miliony dolarów. Dlatego nie ma co się dziwić, że targi branży gier wideo przyciągają rzesze wystawców i zwiedzających. Jednymi z największych wydarzeń tego typu w Polsce jest Poznań Game Arena.

Poznań – trzydniowa stolica gamingu

Od 16 do 18 października na Poznańskich Międzynarodowych Targach odbywała się dziesiąta edycja PGA. Z roku na rok zwiększa się liczba odwiedzających to wydarzenie i od kilku edycji targów, bilety trzeba rezerwować z wyprzedzeniem. W tym roku, Poznań Game Arena odwiedziło ponad 66 tysięcy osób oraz przyznano 850 akredytacji prasowych, jedna z nich trafiła do redakcji Gentleman’s Choice.

Pierwszy dzień przeznaczony był dla prasy oraz uczestników, którzy wykupili Vipowską wejściówkę, i była to jedyna okazja, kiedy było można spokojnie obejrzeć wszystkie stoiska, a nawet po krótkim oczekiwaniu samemu przetestować wystawione urządzenia i gry. W kolejne dni targi były oblężone przez uczestników, przez co czas spędzony na stanowiskach był mocno ograniczony. Jednak nie zrażało to oddanych fanów i czekali oni w olbrzymich kolejkach, by chociaż przez chwilę zagrać na konsoli, albo przetestować nową myszkę. Wiek zwiedzających był bardzo zróżnicowany – można było spotkać zarówno młodzież jak i ludzi w średnim wieku. Wśród tłumu mocno wyróżniali się cosplayerzy – uczestnicy przebrani za swoje ulubione postacie z gier. Z resztą jedną z atrakcji targów był konkurs na najlepsze przebranie, który odbywał się w ostatni dzień.

Trzeba przyznać, że organizatorzy zadbali by każdy odwiedzający znalazł coś ciekawego dla siebie, oprócz stoisk ze sprzętem przeznaczonym typowo dla graczy, mogliśmy obejrzeć profesjonalny sprzętu audio, najnowsze kamery GoPro czy gadżety skierowane dla fanów elektronicznej rozrywki. Przestrzeń wystawiennicza nie była bardzo duża, ale chociaż pobieżne obejrzenie wszystkiego co miało do zaoferowania PGA wymagało kilku godzin, a jeżeli sami chcieliśmy sprawdzić każdą nowinkę to jeden dzień zdecydowanie nie wystarczał.

Gry –  główny punkt programu

Gry i sprzęt do nich przeznaczony to wiodący temat tych targów. Do dyspozycji zwiedzających oddano aż 800 stanowisk przeznaczonych do gamingu, były to zarówno komputery wyposażone w najmocniejsze dostępne komponenty jak i niemal wszystkie dostępne na rynku konsole. Gracze mogli przetestować najciekawsze tytuły jakie znajdują się obecnie w sprzedaży m. in: Wiedźmin 3: Dziki Gon, Forza 6, Fifa 16 czy Metal Gear Solid V: Phantom Pain. 

Oprócz możliwości zagrania w najnowsze produkcje, na PGA odbywało się wiele zawodów w gry, które od lat święcą triumfy jako najlepsze pozycje e-sportowe. Zarówno amatorzy jak i profesjonalne drużyny brały udział w internetowych potyczkach w League of Legends, World of Tanks czy Counters Strike: Go.

Obok wielkich tytułów, na targach pojawiły się też gry tworzone przez niewielkie studia deweloperskie. Większe i mniejsze produkcje, które oferują raczej szybką rozrywkę, niż wielogodzinne sesje przed komputerem, w ostatnich latach zdobywają coraz większą popularność. Małe studia niejednokrotnie zaskakiwały nas swoją pomysłowością i nieszablonowym podejściem do tematu gier. Mieliśmy okazje wcielić się w drwala w Timber Man, piłkarza w nawiązującym do klasycznych gier z NES’a  Kopanito: All-Stars Soccer czy w galaktycznego kuriera w Bliżej Gwiazd.

Najnowsze tytuły zachwyciły nas grafiką, realizmem i dopracowanymi detalami. Forza 16 czy Far Cry  4 to tytuły, którym przyjrzymy się bliżej podczas długich zimowych wieczorów. Jednak to własnie gry Indie, są najciekawszą propozycją, na którą zdecydowanie warto zwrócić uwagę. Te małe aplikacje oferują szybką i przyjemną rozgrywkę, a przy tym zazwyczaj są dostępne za darmo.

Akcesoria dla wymagających

Stanowiska dla graczy oferowały nie tylko wirtualną rozrywkę, ale były polem testów dla najbardziej zaawansowanych akcesoriów komputerowych. Setki myszek, klawiatur i słuchawek tylko czekało, aby zachwycić ergonomią i designem nawet najbardziej wymagających graczy. Producenci tacy jak Thrustmaster, SteelSeries czy Logitech prezentowali akcesoria specjalnie zaprojektowane dla profesjonalnych graczy, ich cena często jest zabójcza, a tego typu targi są dla zwykłych graczy jedyną możliwością styczności z tego typu sprzętem. Jednak najwyższa jakość jest priorytem dla osób, które z gamingu uczyniły sposób na życie i to dla nich produkuje się myszki, z możliwością wyważenia, czy podświetlane klawiatury z regulacją skoku przycisków. Wszystko po to by rozgrywka była jak najbardziej komfortowa, a gracz bez przeszkód mógł się skupić na rozgrywce.

Na stanowiskach gdzie uruchomione były gry wyścigowe, często rolę kontrolera pełniła kierownica. Największe wrażenie zrobiła na nas kierownica stworzona we współpracy z Porsche, która wyposażona była w sześciostopniową skrzynię biegów i pedał sprzęgła. Taki sprzęt, wraz z ultra realistyczną grafiką, pozwala poczuć się jak w samochodzie wyścigowym. Do tego komfortowe fotele i wysokiej jakości słuchawki, uwierzcie, że nie chciało się przerywać gry.

Nowe tytuły wymagają sprzętu najwyższej jakości wyposażonego w najwydajniejsze procesory i karty graficzne. Te komponenty oprócz wysokiej mocy świetnie się prezentowały. Podświetlane, przezroczyste obudowy dodatkowo wzmacniały wrażenie, że obcujemy ze sprzętem najwyższej klasy. Widok dwóch mocarnych kart graficznych skąpanych w zielonej poświacie budził szacunek, ale nie to było tu najważniejsze, ale płynna praca gier na najwyższych ustawieniach graficznych. Pod tym względem nie zawiodły nas ani komputery stacjonarne, ani laptopy skontrowane specjalnie z myślą o grach komputerowych. Wydajność tych urządzeń będzie pozwalać cieszyć się najnowszymi produkcjami przez kilka kolejnych lat.

Jako kierunek rozwoju branży elektronicznej wielu wskazuje rzeczywistość rozszerzoną. Za pomocą okularów i trzymanych w rekach kontrolerów, gracz steruje postacią i wchodzi w interakcje z wirtualną rzeczywistością. Tego typu urządzenia są prezentowane od lat, ale ciągle to raczej ciekawostka niż coś, co faktycznie ma wartość użytkową. Niemniej na PGA można było na własnej skórze sprawdzić najnowsze dokonania w tej dziedzinie. Jeżeli chodzi o gry to cóż, jest jeszcze trochę do dopracowania, ale ciekawym pomysłem okazały się gogle do filmów 360°. Dzięki specjalnej technice nagrywania, widz może się rozglądać po całej scenie i obserwować to na co ma ochotę, a nie to co narzucił twórca.

Poznań Game Arena to wydarzenie obowiązkowe dla każdego miłośnika gier i sprzętu komputerowego. Jest to świetna okazja by zapoznać się z najnowszymi grami i akcesoriami najwyższej jakości, ale też by spotkać innych ludzi, którzy podzielają zainteresowanie branżą wirtualnej rozrywki. jednak nie jest to wydarzenie tylko dla ortodoksyjnych fanów i osoby, które nie grają w ogóle lub rzadko z pewnością znajdą coś dla siebie. Duża w tym zasługa wystawców, którzy zrobili wszystko by zainteresować uczestników targów swoimi produktami.

A Wy drodzy czytelnicy lubicie gry komputerowe?

Autor: Mateusz Stachura
Redaktor działu kino, pasjonat nowych technologi, ale również klasycznych, analogowych rozwiązań. Wolny czas poświęca na czytanie, oglądanie i słuchanie koniecznie w towarzystwie smacznej herbaty.
źródło zdjęć: gamearena.pl